Vaderdag

Het is Vaderdag. En Molenloop: 10 kilometer rennen door Voorburg met Molen de Vlieger op de helft van het parcours. Het is zwoegen, de conditie is niet helemaal op orde en door een kleine medische ingreep prikken er hechtingen in mijn nek. Maar dankzij Run-2-Gather Pim, mijn loopmaatjes en de fantastische support langs de kant (joehoeee, Dextro'tje?!) ga ik: op naar de molen.

Daar, bij het ooievaarsnest, heb ik de afgelopen tijd veel van mijn vrije momenten doorgebracht. Telkens als ik me voorneem er 'even' langs te fietsen, breng ik er toch meer tijd door dan gepland. Het is gewoon een heerlijk tafereel daar.

Een update:
25 december (1e Kerstdag 2009): het kers(t)verse ooievaarspaar brengt samen de nacht door op de nestpaal.
21 maart (voorjaar 2010): het stel paart op het nest.
2 april: de ooievaars zijn druk bezig met het aanvoeren van nestmateriaal, takken, hooi en gedroogde bladeren.
Maand april: er zit nu continu één ooievaar plat op het nest, het lijkt erop dat er wordt gebroed!
15 mei: het lijkt erop of er jongen zijn, dit is vanaf de grond niet te zien door de hoogte van het nest, maar de ouders lijken te 'voeren'.
20 mei: na een tijd posten wordt het wachten beloond, ik zie een kuikenkopje boven de nestrand uitsteken.
22 mei: de molenaar maakt vanuit de molen een foto, waarop drie ooievaarskuikens in het nest te zien zijn!
24 mei: de drie jongen steken nu met hun kop boven de nestrand uit.
3 juni: voor de eerste keer zie ik de jongen alleen op het nest, moeder is op pad voor eten, vader zoekt bij de paal naar fris nestmateriaal.
Zorgwekkend: moeder komt terug met stukken brood en geeft dit aan haar jongen, dit is zeer slecht voedsel voor de kleintjes en ze stikken er bijna in; per direct bericht in de krant dat mensen ooievaars geen brood moeten voeren, er is in dit seizoen voldoende natuurlijk voedsel voor de vogels!
13 juni: de drie jongen groeien als kool, de oudste probeert te staan, met steun van zijn snavel en moeder.
17 juni: alle jongen staan regelmatig rechtop in het nest, eerst een beetje wankel, dan steeds steviger, de oudste strekt geregeld de vleugels.

Het is Vaderdag. En Molenloop. Ergens in de achterhoede loopt een zwetende Caroline. Pfff.
Maar na een kilometer of 4 raak ik op dreef. De spieren gaan soepeler en er zit meer ritme in de passen. Ik blijf goed letten op de techniek. Zowaar begin ik lopers in te halen. De drankpost snel ik voorbij. Het gaat lekker. Dan passeer ik ook nog twee loopmaatjes. Het moet niet gekker worden. Bij het 5 kilometerpunt klok ik 28 minuten. Dit betekent dat ik deze 10 kilometerloop onder het uur kan voltooien. Nu krijg ik helemaal vleugels en doe ik zelfs een laagje uit. Ik heb de benen van een ooievaar en zweef richting finish. Zelfs een eindsprint zit er nog in. Ik krijg een medaille, een high five en knuffel van mijn loopmaatjes. De coach blijft -ondanks zijn PR- streng ;-) : uitlopen, rekken & strekken. Het begint zachtjes te regenen, maar met een trotse glimlach fiets ik naar huis. Ik denk even aan vaderdag, aan 'die ouwe' ergens op een wolkje. Als ik thuis de sleutel in het slot steek, realiseer ik me dat ik tijdens het lopen helemaal ben vergeten naar de ooievaars te kijken.

Het is Molenloop. En Vaderdag. De dag dat ik de ooievaars niet zag...

P.S.: Zaterdag a.s. (26 juni) van 10 tot ca. 11 uur organiseert de Haagse Vogelbescherming een excursie bij het ooievaarsnest van Molen de Vlieger in Voorburg. Hoor alles over de ooievaar en kijk door de telescoop naar het nest. Gratis. Iedereen is welkom, zegt het voort!

http://www.haagsevogels.nl