Kans voor een gans
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Caroline
15 Juli 2010 | Nederland, Voorburg
Zondag 11 juli 2010 - op deze zonovergoten morgen, fiets ik naar het strand. Onderweg valt mijn oog op een vuilniszak, die aan de overkant op de weg ligt. Als ik beter kijk, zie ik dat het geen zak is, maar een gans.
'Dom gansje, je op deze manier opwarmen aan het asfalt, is vragen om problemen.' Inderdaad, er komt een auto aan, die hem nog net met een boog over de trambaan kan ontwijken. Gelukkig rijdt er een fietser op de ventweg, die de gans met zwaaiende armbewegingen de stoep opjaagt. 'Goede actie', denk ik en rij verder.
Nog éven kijk ik om en zie dat de gans weer naar de weg waggelt. Ik steek over en fiets terug. Van dichtbij zie ik dat het een mooie grauwe gans is, een groot jong. Ik stap af en loop naar hem toe, maar de vogel blijft op het asfalt liggen. Dit vind ik geen goed teken. Als ik nog dichterbij kom, probeert hij weg te strompelen en slaat met zijn vleugels. Er zit bloed aan zijn rechterpoot. Voorzichtig dirigeer ik hem naar de stoep aan de overkant, waar gras is met een slootje. Daar ga ik bij hem zitten.
'Wat nu?' vraag ik mij hardop af. 'Had ik maar een auto, dan kon ik je naar Vogelasiel De Wulp brengen.'
Ik puzzel dat ik hem misschien in mijn strandhanddoek kan wikkelen en achterop de fiets... Nee, dat is geen goed idee. Dan bedenk ik me, dat ik ooit het telefoonnummer van de Haagse Dierenambulance in mijn mobiele telefoon heb gezet. Eerst twijfel ik om te bellen: 'zullen ze me niet uitlachen om deze actie?' Maar nee, ik word zeer vriendelijk te woord gestaan en er is alle begrip. Ik geef nauwkeurig de locatie door en blijf bij de gans om (mensen met) honden op afstand te houden en te voorkomen dat de vogel wéér de straat op gaat (hij wil maar steeds terug naar de plek waar hij lag).
Al gauw komt de dierenambulance aangereden. De medewerker vangt de gans in één behendige beweging met een net. Hij bekijkt de vogel en laat mij zien, dat hij ook een wond aan zijn hals heeft.
Ik wijs in de richting van waar ik hem heb gevonden. De bekwame medewerker legt uit, dat de gans waarschijnlijk tegen de elektriciteitskabel van de tram is gevlogen en vervolgens op de weg is gevallen. De gans stribbelt een beetje tegen, maar gaat uiteindelijk mee. In een witte kattenmand. Achterin de ambulance liggen twee overleden poezen en de ambulancemedewerker zegt, dat de gans het eerste levende dier is wat hij vanmorgen ophaalt.
Ik hoop dat de gans levend bij Vogelasiel De Wulp is aangekomen, dat hij daar geneest en terug kan in de natuur. Of dat hij daar rustig kan inslapen. Alles beter dan eindigen als verloren vuilniszak op de weg...
Maandag 12 juli 2010 - bericht van Vogelasiel De Wulp, door medewerkster Carla:
“Het gaat goed met het gansje, ik heb hem persoonlijk gehecht. Ik ben er bijna zeker van dat het helemaal goed gaat komen met die lelijke wond. Hij maakt wel een rommeltje van zijn hok; doordat hij steeds op het randje van de waterbak gaat staan, valt die steeds om. Het is echt een leukerd!”
Woord van dank: zelf ben ik -naast mijn secretaressebaan- vrijwilliger bij de Haagse Vogelbescherming, waar ik o.a. de redactie van het ledenblad verzorg.
Alleen… de vrijwilligers van de Haagse Dierenambulance en Vogelasiel De Wulp, dat zijn de medewerkers die dagelijks (soms ook in de avond en nacht) bezig zijn met het zware werk!
Gewonde dieren, dode dieren. Voeren, verplegen. Schrobben en poep ruimen.
Voor hen neem ik dankbaar mijn petje af en er is een kleine donatie naar deze geweldige instellingen onderweg. Wie wil en kan, nodig ik uit mijn voorbeeld te volgen.
http://www.dierenambulancedenhaag.nl ( meldkamer: 070 3 28 28 28 )
http://www.vogelasieldewulp.nl ( Heliotrooplaan 15 bij park Meer en Bos, tel. 070 3 23 15 68 )
P.S.: fotoreportage zonsopkomst bij de ooievaars - wat een actie op de vroege morgen!
( zie de bijschriften en een filmpje )
'Dom gansje, je op deze manier opwarmen aan het asfalt, is vragen om problemen.' Inderdaad, er komt een auto aan, die hem nog net met een boog over de trambaan kan ontwijken. Gelukkig rijdt er een fietser op de ventweg, die de gans met zwaaiende armbewegingen de stoep opjaagt. 'Goede actie', denk ik en rij verder.
Nog éven kijk ik om en zie dat de gans weer naar de weg waggelt. Ik steek over en fiets terug. Van dichtbij zie ik dat het een mooie grauwe gans is, een groot jong. Ik stap af en loop naar hem toe, maar de vogel blijft op het asfalt liggen. Dit vind ik geen goed teken. Als ik nog dichterbij kom, probeert hij weg te strompelen en slaat met zijn vleugels. Er zit bloed aan zijn rechterpoot. Voorzichtig dirigeer ik hem naar de stoep aan de overkant, waar gras is met een slootje. Daar ga ik bij hem zitten.
'Wat nu?' vraag ik mij hardop af. 'Had ik maar een auto, dan kon ik je naar Vogelasiel De Wulp brengen.'
Ik puzzel dat ik hem misschien in mijn strandhanddoek kan wikkelen en achterop de fiets... Nee, dat is geen goed idee. Dan bedenk ik me, dat ik ooit het telefoonnummer van de Haagse Dierenambulance in mijn mobiele telefoon heb gezet. Eerst twijfel ik om te bellen: 'zullen ze me niet uitlachen om deze actie?' Maar nee, ik word zeer vriendelijk te woord gestaan en er is alle begrip. Ik geef nauwkeurig de locatie door en blijf bij de gans om (mensen met) honden op afstand te houden en te voorkomen dat de vogel wéér de straat op gaat (hij wil maar steeds terug naar de plek waar hij lag).
Al gauw komt de dierenambulance aangereden. De medewerker vangt de gans in één behendige beweging met een net. Hij bekijkt de vogel en laat mij zien, dat hij ook een wond aan zijn hals heeft.
Ik wijs in de richting van waar ik hem heb gevonden. De bekwame medewerker legt uit, dat de gans waarschijnlijk tegen de elektriciteitskabel van de tram is gevlogen en vervolgens op de weg is gevallen. De gans stribbelt een beetje tegen, maar gaat uiteindelijk mee. In een witte kattenmand. Achterin de ambulance liggen twee overleden poezen en de ambulancemedewerker zegt, dat de gans het eerste levende dier is wat hij vanmorgen ophaalt.
Ik hoop dat de gans levend bij Vogelasiel De Wulp is aangekomen, dat hij daar geneest en terug kan in de natuur. Of dat hij daar rustig kan inslapen. Alles beter dan eindigen als verloren vuilniszak op de weg...
Maandag 12 juli 2010 - bericht van Vogelasiel De Wulp, door medewerkster Carla:
“Het gaat goed met het gansje, ik heb hem persoonlijk gehecht. Ik ben er bijna zeker van dat het helemaal goed gaat komen met die lelijke wond. Hij maakt wel een rommeltje van zijn hok; doordat hij steeds op het randje van de waterbak gaat staan, valt die steeds om. Het is echt een leukerd!”
Woord van dank: zelf ben ik -naast mijn secretaressebaan- vrijwilliger bij de Haagse Vogelbescherming, waar ik o.a. de redactie van het ledenblad verzorg.
Alleen… de vrijwilligers van de Haagse Dierenambulance en Vogelasiel De Wulp, dat zijn de medewerkers die dagelijks (soms ook in de avond en nacht) bezig zijn met het zware werk!
Gewonde dieren, dode dieren. Voeren, verplegen. Schrobben en poep ruimen.
Voor hen neem ik dankbaar mijn petje af en er is een kleine donatie naar deze geweldige instellingen onderweg. Wie wil en kan, nodig ik uit mijn voorbeeld te volgen.
http://www.dierenambulancedenhaag.nl ( meldkamer: 070 3 28 28 28 )
http://www.vogelasieldewulp.nl ( Heliotrooplaan 15 bij park Meer en Bos, tel. 070 3 23 15 68 )
P.S.: fotoreportage zonsopkomst bij de ooievaars - wat een actie op de vroege morgen!
( zie de bijschriften en een filmpje )
-
17 Juli 2010 - 13:13
Lenie Groenewegen:
Wat een prachtig beeldverhaal, Caroline !!
Goed gedaan, en humor !
groet, Lenie -
17 Juli 2010 - 20:53
Mams:
De foto's zijn prachtig,met veel plezier ga ik bijna elke dag kijken naar de Ooievaars, maar wat zal het stil zijn als iedereen zijn plekje gevonden heeft. -
18 Juli 2010 - 09:57
Clasien:
Wat goed dat je die gans gered hebt. Weer mooi beschreven. Prachtige foto's van de ooievaars.
Zie je van de week. Gezellig. Liefs Clasien -
20 Juli 2010 - 12:38
Dita:
Weer genoten van prachtige foto's en al je belevenissen.Videofilmpje paar keer bekeken.Werkt verslavend.Hoop dat je de jongste ziet uitvliegen.Fijn dat je de ontvluchte pelikaan nog hebt gevonden.Hij heet Blauwe Rick. gr.Dita -
21 Juli 2010 - 08:50
Regina:
Die gans mag van geluk spreken dat hij jou "tegengekomen" is, een betere vogelmoeder kan ik me niet voorstellen! Ik steun zelf al jaren de Amsterdamse dierenambulance. Zouden meer mensen moeten doen...
Liefs,Regina -
26 Juli 2010 - 19:40
Aenne:
Hoe vroeg was jij er dus al??? Alles gelezen en bekeken - al wéér een compliment!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
