Verrassend Vlieland (15-18 april 2011)
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Caroline
07 Mei 2011 | Nederland, Vlieland
Wat gebeurt er als je zestien Haagse vogelaars loslaat op Vlieland? Dan lozen ze hun bagage en gaan ze op zoek naar een draaihals!
Na al een aardige autoreis en boottocht, staan de vogelaars vrijdagochtend 15 april bij het uitgiftepunt van de fietsverhuur. Een tas erbij, of een mandje, hoeveel versnellingen, doet mijn bel het wel? Oefenrondje, zadel te hoog, zadel te laag, nog een oefenrondje. Waar het nieuws vandaan komt weet niemand, maar plotseling zindert door de hele groep dat er in de buurt een draaihals gesignaleerd is. De staat van de tweewieler lijkt er niet meer toe te doen en het peloton vogelaars laat de fietsverhuurder in een stofwolk achter.
Bij de mogelijke verblijfplaats van het verdwaalde kleine spechtje blijven de fietsen achter en splitst de groep zich in kleine eenheden. Er wordt gekeken, geluisterd, gefluisterd en gewezen. Eén eenheid heeft geluk: iemand heeft een verdachte vogel het bos zien invliegen. Hergroeperen en opnieuw gluren en turen. Dan gaat de telefoon. Het is de hoteleigenaar. Onze bagage is al enige tijd geleden aangekomen, maar waar blijven de vogelaars zelf? We fietsen naar het hotel en daar blijkt van opfrissen weinig sprake, want we willen allemaal terug naar de draaihals. Hup, daar gaan ze weer!
Wederom een speurtocht in kleinere groepen. Vanuit mijn ooghoek zie ik in een struik iets bewegen. Ik pak mijn kijker en zie... de draaihals. Direct bel ik het nieuws rond. Gauw de telescoop erop en een bewijsplaatje maken. Maar wanneer de rest arriveert, is de goed gecamoufleerde vogel in het struikgewas verdwenen. Blijkbaar is hij erachter opgevlogen, want twee groepsleden hebben de draaihals richting duin gezien. Vermoedelijk heeft de vogel zijn reis vervolgd, want hij laat zich niet meer zien of horen.
In de middag verkennen we de omgeving van ons heerlijke Hotelletje De Veerman: de duinen bij de vuurtoren en het pad langs het wad. We zien een groep rotganzen, scholeksters, steenlopers, rosse grutto's, berg- en eidereenden. In het veld wemelt het van de graspiepers, enkele witte kwikstaarten, één rouwkwik- en één gele kwikstaart. Bij een poeltje komen groenlingen, vinken, kneutjes, kool- en pimpelmezen drinken.
Zaterdag gaan we op pad met vogel- en Vlielandkenners bij uitstek: Nils van Duivendijk en Jeroen de Bruijn. De Vliehorsexpress brengt ons naar het uiterste punt van het eiland (doordeweeks militair oefenterrein), waar we de zeldzame blauwe en de talrijker bruine kiekendief zien. Tijdens onze wandeling krijgen we nog meer 'roofpieten' in de kijker , een rustende sperwer en een jagende smelleken.
Na een smakelijke pauze bij Het Posthuys fietsen we al vogelend naar de Oude Kooi . Daar halen onze gidsen herinneringen op aan de sensationele ontdekking van de noordse waterlijster in september 2010. De meest bijzondere soort van ons bezoek is de waterhoen, die komt namelijk niet veel voor op het eiland. Verder laten een man en vrouw zwartkop zich uitgebreid bewonderen. Op de terugweg zien we er tientallen, samen met heggenmussen en roodborsten, in een overdadig bemeste paardenweide.
Zondag staat in het teken van vogelgeluiden, want er is een dikke laag mist over Vlieland neergedaald. Niettemin doen we een voor het eiland redelijk unieke waarneming. Tijdens een pauze bij de IJsbaan strijkt er een kleine plevier voor ons neer.
Maandag is een zonovergoten dag en een deel van de groep gaat voor het ontbijt naar de Kroonspolders . Uitkijkend over het wad is het genieten van het indrukwekkende schouwspel van wolken steltlopers. Nog spectaculairder is de waarneming van de uitgeslapen groep, zij zien in het duin een groep beflijsters (!) op de wieken gaan voor een laag overvliegende velduil (!). Met elkaar maken we nog een strandwandeling. Zonder jan-van-genten, maar met grote sterns; zonder drieteenstrandlopers, maar met zonnende zeehonden.
Na een lunch bij Strandpaviljoen Seeduyn verspreidt de groep zich over het eiland. Zelf ga ik foto's maken van de zwarte/ bonte kraaien en de noordelijke kauwen. Aan het einde van de middag treffen we elkaar in de haven. Daar praten we na en blijkt iemand na gezamenlijke raadpleging van de vogelgidsen een hop gezien te hebben. We kijken elkaar aan, maar de veerboot ligt al klaar voor vertrek. Er zit niets anders op dan nog een keer terug te keren naar dit eiland, want Vlieland zit - inderdaad - altijd vol verrassingen.
Na al een aardige autoreis en boottocht, staan de vogelaars vrijdagochtend 15 april bij het uitgiftepunt van de fietsverhuur. Een tas erbij, of een mandje, hoeveel versnellingen, doet mijn bel het wel? Oefenrondje, zadel te hoog, zadel te laag, nog een oefenrondje. Waar het nieuws vandaan komt weet niemand, maar plotseling zindert door de hele groep dat er in de buurt een draaihals gesignaleerd is. De staat van de tweewieler lijkt er niet meer toe te doen en het peloton vogelaars laat de fietsverhuurder in een stofwolk achter.
Bij de mogelijke verblijfplaats van het verdwaalde kleine spechtje blijven de fietsen achter en splitst de groep zich in kleine eenheden. Er wordt gekeken, geluisterd, gefluisterd en gewezen. Eén eenheid heeft geluk: iemand heeft een verdachte vogel het bos zien invliegen. Hergroeperen en opnieuw gluren en turen. Dan gaat de telefoon. Het is de hoteleigenaar. Onze bagage is al enige tijd geleden aangekomen, maar waar blijven de vogelaars zelf? We fietsen naar het hotel en daar blijkt van opfrissen weinig sprake, want we willen allemaal terug naar de draaihals. Hup, daar gaan ze weer!
Wederom een speurtocht in kleinere groepen. Vanuit mijn ooghoek zie ik in een struik iets bewegen. Ik pak mijn kijker en zie... de draaihals. Direct bel ik het nieuws rond. Gauw de telescoop erop en een bewijsplaatje maken. Maar wanneer de rest arriveert, is de goed gecamoufleerde vogel in het struikgewas verdwenen. Blijkbaar is hij erachter opgevlogen, want twee groepsleden hebben de draaihals richting duin gezien. Vermoedelijk heeft de vogel zijn reis vervolgd, want hij laat zich niet meer zien of horen.
In de middag verkennen we de omgeving van ons heerlijke Hotelletje De Veerman: de duinen bij de vuurtoren en het pad langs het wad. We zien een groep rotganzen, scholeksters, steenlopers, rosse grutto's, berg- en eidereenden. In het veld wemelt het van de graspiepers, enkele witte kwikstaarten, één rouwkwik- en één gele kwikstaart. Bij een poeltje komen groenlingen, vinken, kneutjes, kool- en pimpelmezen drinken.
Zaterdag gaan we op pad met vogel- en Vlielandkenners bij uitstek: Nils van Duivendijk en Jeroen de Bruijn. De Vliehorsexpress brengt ons naar het uiterste punt van het eiland (doordeweeks militair oefenterrein), waar we de zeldzame blauwe en de talrijker bruine kiekendief zien. Tijdens onze wandeling krijgen we nog meer 'roofpieten' in de kijker , een rustende sperwer en een jagende smelleken.
Na een smakelijke pauze bij Het Posthuys fietsen we al vogelend naar de Oude Kooi . Daar halen onze gidsen herinneringen op aan de sensationele ontdekking van de noordse waterlijster in september 2010. De meest bijzondere soort van ons bezoek is de waterhoen, die komt namelijk niet veel voor op het eiland. Verder laten een man en vrouw zwartkop zich uitgebreid bewonderen. Op de terugweg zien we er tientallen, samen met heggenmussen en roodborsten, in een overdadig bemeste paardenweide.
Zondag staat in het teken van vogelgeluiden, want er is een dikke laag mist over Vlieland neergedaald. Niettemin doen we een voor het eiland redelijk unieke waarneming. Tijdens een pauze bij de IJsbaan strijkt er een kleine plevier voor ons neer.
Maandag is een zonovergoten dag en een deel van de groep gaat voor het ontbijt naar de Kroonspolders . Uitkijkend over het wad is het genieten van het indrukwekkende schouwspel van wolken steltlopers. Nog spectaculairder is de waarneming van de uitgeslapen groep, zij zien in het duin een groep beflijsters (!) op de wieken gaan voor een laag overvliegende velduil (!). Met elkaar maken we nog een strandwandeling. Zonder jan-van-genten, maar met grote sterns; zonder drieteenstrandlopers, maar met zonnende zeehonden.
Na een lunch bij Strandpaviljoen Seeduyn verspreidt de groep zich over het eiland. Zelf ga ik foto's maken van de zwarte/ bonte kraaien en de noordelijke kauwen. Aan het einde van de middag treffen we elkaar in de haven. Daar praten we na en blijkt iemand na gezamenlijke raadpleging van de vogelgidsen een hop gezien te hebben. We kijken elkaar aan, maar de veerboot ligt al klaar voor vertrek. Er zit niets anders op dan nog een keer terug te keren naar dit eiland, want Vlieland zit - inderdaad - altijd vol verrassingen.
-
08 Mei 2011 - 06:06
Ria Van Dijk.:
Hoi caroline.
Ik heb het verslag met interresse gelezen.
Het is net of ik zelf bij was .leuk hoor.
Groetjes R.V.Dijk.Stompwijk. -
08 Mei 2011 - 13:08
Dita:
Hoi Caroline
Weer genoten van verslag.Leuk om al die bekende plekken te zien.
Vlieland is toch mijn lievelingseiland.
De leukste vogel vind ik toch wel dedriepootstrandloper!
Prachtige foto's.
Veel liefs en tot ziens. -
08 Mei 2011 - 15:08
Lenie Groenewegen:
Hoi Caroline ,
wat heb je dit verslag weer prachtig in elkaar gezet .
En die mooie foto's met toepasselijke tekst . Leuk om te kijken en te lezen .
groet Lenie -
08 Mei 2011 - 15:26
Wim En Harriet:
leuke foto's en een prima verslag van onze Vlieland-reis -
09 Mei 2011 - 13:07
Wim K:
Wat een geweldige foto's. Als die prachtige Kneu al voor slaapvriendin Ineke is dan maak ik graag aanspraak op de zwartbonte kraaien....fantastisch! -
09 Mei 2011 - 18:49
Clasien:
Geweldig weer. Ik zie het al helemaal voor me. Jullie in de weer met die fietsen totdat je hoort dat de draaihals gesignaleerd is. En dan dat telefoontje over de bagage. Ik moest zo lachen.
Prachtige foto's weer.
X Clasien -
10 Mei 2011 - 14:47
Nicolette:
Lieve Caroline,
wat ontzettend goed dat je toch dat verslag hebt gemaakt. het is weer heel leuk met prachtige foto`s.
kwam zelf er niet aan toe.
ben net terug van een weekend Earnewoude, meteen hele dag Laurensmeer met 19 morinelplevieren,
12 temminksstrandlopers visarend en heel veel prachtige kemphanen met kragen en zeer veel zeer zwarte ruiters.
Als toetje zondagavond een familie ransuilen bij het huisje, roepend bedelend en vliegend over ons hoofd.
liefs nicolette -
29 Mei 2011 - 20:40
André En Muriel:
Het moet een gewelig weekend zijn geweest op deze uithoek van Nederland. Wat gaaf ! Helaas konden we er niet bij zijn.
Allerbeste groetjes van,
André en Muriel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
