Zomerse wintergasten
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Caroline
10 Oktober 2011 | Nederland, De Cocksdorp
Het is vrijdagmiddag 30 september. Vanuit de boot kijk ik uit over de zee, zo glad als een spiegel. De zon schijnt uitbundig in de hemelsblauwe lucht. Mannen in shorts, vrouwen op slippers, kinderen met een ijsje. Het eiland komt in zicht, een warme bries. Uit de scheepsintercom klinkt: "Dames en heren, over enkele minuten bereiken wij de haven...". Ik pak mijn fotospullen, telescoop en weekeindtas. Het blijft een raar idee dat mijn regenpak er niet bij zit. Welkom op... tropisch Texel!
In de haven huur ik een fiets, gesp mijn spullen eraan vast en ga op weg. Van de zuid- naar de noordpunt, ruim 20 kilometer. Plek van bestemming is De Cocksdorp waar ik verwacht aan het einde van de middag aan te komen. Twee uur later. Ik bel met de eigenaar de bed & breakfast. Dat ik nog onderweg ben. Ik zit namelijk tussen een groep van 30-35 boerenzwaluwen...
500 meter na de veerhaven. Ze laten zich schitterend bekijken en fotograferen (zie ook filmpje). Daags voor het vertrek naar hun overwinteringsgebied vetten ze op aan de rand van Texel.
Sierlijk dartelen ze boven mijn hoofd en happen naar de nog aanwezige insecten. Op het hek langs het pad zit een rij jonge "boertjes". Ze rusten en poetsen, maar bij het zien van de oudervogels bedelen ze dat het een lieve lust is. Zelfs als een ander jong naast hen landt, is de eerste reactie het - wijd, wijder, wijdst - opensperren van de snavel: "honger!" Ze kunnen zelf hun eten zoeken, maar zo'n thuisbezorgmaal is natuurlijk veel gemakkelijker. Mijn maag knort ook en ik moet nu toch echt op de pedalen.
Drie meter verder zit een grote groep spreeuwen op het dak van een boerderij. Het zou leuk zijn als ik daar een roze (dwaalgast) tussen kan spotten. Ik stop: "vijf minuten". Twintig minuten later vervolg ik mijn tocht. Geen roze. Rechts een plasje met een paar steltlopers en heel veel witte kwikstaarten. De planning laat ik varen. Al vogelend, fotograferend, maar vooral genietend ga ik meter voor meter vooruit.
Even over de helft van de rit kom ik een groep vogelaars tegen die mij wijzen op de aanwezigheid van een gestreepte strandloper. Het is namelijk "Dutchbirding Weekeinde", wat erop neerkomt dat vogelaars in deze periode zoveel mogelijk vogelsoorten proberen te zien en zeldzame dwaalgasten hopen te ontdekken. De gestreepte strandloper is zo'n dwaalgast, hij komt uit Amerika. Nu prikt hij tussen de bonte strandlopers met zijn snavel in een Texels poeltje. 's Avonds ontmoet ik meer "Dutchbirders", bij de lezing in De Cocksdorp. Erg leuk en leerzaam.
De bed & breakfast bevalt prima, maar het ontbijt van zaterdag 9.00 uur ga ik niet halen. Om 7.00 uur sta ik al bij de vuurtoren. Daar zie ik de zon opkomen. Het landschap is gehuld in een mysterieuze mist. Prachtig om te zien, maar minder voor het spotten van de vogels. In de loop van de ochtend trekt de mist weg en voeg ik mij in de rij bij camping De Robbenjager. Rij?! Jawel, er zijn meer gegadigden die de daar neergestreken Orpheusspotvogel willen zien. Dit kan alleen met een door Dutchbirding georganiseerde excursie, want het terrein is niet vrij toegankelijk. De rij groeit uit tot een flinke groep.
Het lijken hier de dolle dagen van de Bijenkorf wel. Het wordt mij te hectisch en ik stap uit de massa.
Ik fiets naar de duinen en geniet daar van een vliegshow van een blauwe kiekendief vrouw. Naast mij zit een fazant man. Verder probeer ik de gemelde roze spreeuw (juv.) nog te ontdekken, alleen blijkbaar loop (lees: fiets) ik de vogel steeds mis. Tussendoor ga ik langs de b & b om mijn ontbijt op te halen, dat een prima lunch is.
's Middags sta ik op een zinderend akkerveld door mijn telescoop naar een groep goudplevieren te turen. Enkele vogels hebben - hoe toepasselijk - nog een restje zomerkleed. 's Avonds kijk ik uit over het wad, waar het eb is en tienduizenden steltlopers, eenden en ganzen e.d. druk hun voedsel zoeken. Mijn avondeten? Tja, dat ben ik vergeten. Ik zie de zon ondergaan en moet mij haasten om nog op tijd bij de lezing te zijn.
Op zondag slaap ik uit, als ik bij de vuurtoren sta, is het 7.45 uur ;-). Er is meer vogeltrek, met overvliegend veel zanglijsters en graspiepers. Er zijn al veel vogelaars actief. Inspannend over zee turend vanaf de telpost of op zoek naar die ene dwaalgast in de struikjes van de duinen. Het blijft echter bij de Orpheusspotvogel uit het zuiden van Europa, die nog steeds op de camping zit. Ik waag weer een poging in de rij, want die is nu aanzienlijk korter. Ik verheug me erg op het zien van deze bijzondere verschijning.
Groot is dan ook mijn teleurstelling als de leiding van Dutchbirding besluit de geplande excursie te annuleren. Reden is de ontdekking van een Daurische klauwier bij De Koog. Een groepje vogelaars blijft beteuterd achter. Ik stap op de fiets en als ik achterom kijk, zie ik dat er tóch een groep vogelaars het terrein oploopt. Snel ga ik er achteraan. Eerst houdt de campingbeheerder mij tegen, maar uiteindelijk mag ik door. Daar in een heg achter een camper zit de kleine zangvogel. Hij struint tussen de bladeren op zoek naar insecten. Af en toe laat hij zich zien met de lange vleugels en de gele gloed. We mogen hem een kleine tien minuten bewonderen.
Dan check ik uit bij de b & b en fiets ik bepakt richting het zuiden, naar de boot. Ik heb alle tijd, dus ik rijd via De Koog om de Daurische klauwier nog te kunnen zien. De dwaalgast uit Zuid-Azië zit inmiddels verder in de duinen, maar met aanwijzingen vind ik een groep vogelaars die de hem in de kijker heeft. Fantastisch in de top van een struik. Een klauwier met egaal kleed, licht masker en warm oranje staart. Prachtig!
Mijn tocht gaat verder. Hier en daar stap ik af om de omgeving te bekijken. Als afsluiter geniet ik van de steltlopers in de Mokbaai en De Petten. Dan is het toch echt tijd om mijn fiets terug te brengen en de boot op te stappen. Nog steeds is de zee vlak en de lucht wolkenloos. Het regenpak? Die komt een week later alsnog op Texel. Tijdens de dagexcursie met de "Haagse Vogelaars" waaien deuren van busjes met draaiende motor in de vergrendeling, zwiepen telescopen van de dijk, gaan mutsen weer op en handschoenen aan. Storm, plensbuien, verscholen vogels. Maar wel een record aantal regenbogen.
Wat voor weer het ook is, het Hollandse wad IS die pot met goud.
In de haven huur ik een fiets, gesp mijn spullen eraan vast en ga op weg. Van de zuid- naar de noordpunt, ruim 20 kilometer. Plek van bestemming is De Cocksdorp waar ik verwacht aan het einde van de middag aan te komen. Twee uur later. Ik bel met de eigenaar de bed & breakfast. Dat ik nog onderweg ben. Ik zit namelijk tussen een groep van 30-35 boerenzwaluwen...
500 meter na de veerhaven. Ze laten zich schitterend bekijken en fotograferen (zie ook filmpje). Daags voor het vertrek naar hun overwinteringsgebied vetten ze op aan de rand van Texel.
Sierlijk dartelen ze boven mijn hoofd en happen naar de nog aanwezige insecten. Op het hek langs het pad zit een rij jonge "boertjes". Ze rusten en poetsen, maar bij het zien van de oudervogels bedelen ze dat het een lieve lust is. Zelfs als een ander jong naast hen landt, is de eerste reactie het - wijd, wijder, wijdst - opensperren van de snavel: "honger!" Ze kunnen zelf hun eten zoeken, maar zo'n thuisbezorgmaal is natuurlijk veel gemakkelijker. Mijn maag knort ook en ik moet nu toch echt op de pedalen.
Drie meter verder zit een grote groep spreeuwen op het dak van een boerderij. Het zou leuk zijn als ik daar een roze (dwaalgast) tussen kan spotten. Ik stop: "vijf minuten". Twintig minuten later vervolg ik mijn tocht. Geen roze. Rechts een plasje met een paar steltlopers en heel veel witte kwikstaarten. De planning laat ik varen. Al vogelend, fotograferend, maar vooral genietend ga ik meter voor meter vooruit.
Even over de helft van de rit kom ik een groep vogelaars tegen die mij wijzen op de aanwezigheid van een gestreepte strandloper. Het is namelijk "Dutchbirding Weekeinde", wat erop neerkomt dat vogelaars in deze periode zoveel mogelijk vogelsoorten proberen te zien en zeldzame dwaalgasten hopen te ontdekken. De gestreepte strandloper is zo'n dwaalgast, hij komt uit Amerika. Nu prikt hij tussen de bonte strandlopers met zijn snavel in een Texels poeltje. 's Avonds ontmoet ik meer "Dutchbirders", bij de lezing in De Cocksdorp. Erg leuk en leerzaam.
De bed & breakfast bevalt prima, maar het ontbijt van zaterdag 9.00 uur ga ik niet halen. Om 7.00 uur sta ik al bij de vuurtoren. Daar zie ik de zon opkomen. Het landschap is gehuld in een mysterieuze mist. Prachtig om te zien, maar minder voor het spotten van de vogels. In de loop van de ochtend trekt de mist weg en voeg ik mij in de rij bij camping De Robbenjager. Rij?! Jawel, er zijn meer gegadigden die de daar neergestreken Orpheusspotvogel willen zien. Dit kan alleen met een door Dutchbirding georganiseerde excursie, want het terrein is niet vrij toegankelijk. De rij groeit uit tot een flinke groep.
Het lijken hier de dolle dagen van de Bijenkorf wel. Het wordt mij te hectisch en ik stap uit de massa.
Ik fiets naar de duinen en geniet daar van een vliegshow van een blauwe kiekendief vrouw. Naast mij zit een fazant man. Verder probeer ik de gemelde roze spreeuw (juv.) nog te ontdekken, alleen blijkbaar loop (lees: fiets) ik de vogel steeds mis. Tussendoor ga ik langs de b & b om mijn ontbijt op te halen, dat een prima lunch is.
's Middags sta ik op een zinderend akkerveld door mijn telescoop naar een groep goudplevieren te turen. Enkele vogels hebben - hoe toepasselijk - nog een restje zomerkleed. 's Avonds kijk ik uit over het wad, waar het eb is en tienduizenden steltlopers, eenden en ganzen e.d. druk hun voedsel zoeken. Mijn avondeten? Tja, dat ben ik vergeten. Ik zie de zon ondergaan en moet mij haasten om nog op tijd bij de lezing te zijn.
Op zondag slaap ik uit, als ik bij de vuurtoren sta, is het 7.45 uur ;-). Er is meer vogeltrek, met overvliegend veel zanglijsters en graspiepers. Er zijn al veel vogelaars actief. Inspannend over zee turend vanaf de telpost of op zoek naar die ene dwaalgast in de struikjes van de duinen. Het blijft echter bij de Orpheusspotvogel uit het zuiden van Europa, die nog steeds op de camping zit. Ik waag weer een poging in de rij, want die is nu aanzienlijk korter. Ik verheug me erg op het zien van deze bijzondere verschijning.
Groot is dan ook mijn teleurstelling als de leiding van Dutchbirding besluit de geplande excursie te annuleren. Reden is de ontdekking van een Daurische klauwier bij De Koog. Een groepje vogelaars blijft beteuterd achter. Ik stap op de fiets en als ik achterom kijk, zie ik dat er tóch een groep vogelaars het terrein oploopt. Snel ga ik er achteraan. Eerst houdt de campingbeheerder mij tegen, maar uiteindelijk mag ik door. Daar in een heg achter een camper zit de kleine zangvogel. Hij struint tussen de bladeren op zoek naar insecten. Af en toe laat hij zich zien met de lange vleugels en de gele gloed. We mogen hem een kleine tien minuten bewonderen.
Dan check ik uit bij de b & b en fiets ik bepakt richting het zuiden, naar de boot. Ik heb alle tijd, dus ik rijd via De Koog om de Daurische klauwier nog te kunnen zien. De dwaalgast uit Zuid-Azië zit inmiddels verder in de duinen, maar met aanwijzingen vind ik een groep vogelaars die de hem in de kijker heeft. Fantastisch in de top van een struik. Een klauwier met egaal kleed, licht masker en warm oranje staart. Prachtig!
Mijn tocht gaat verder. Hier en daar stap ik af om de omgeving te bekijken. Als afsluiter geniet ik van de steltlopers in de Mokbaai en De Petten. Dan is het toch echt tijd om mijn fiets terug te brengen en de boot op te stappen. Nog steeds is de zee vlak en de lucht wolkenloos. Het regenpak? Die komt een week later alsnog op Texel. Tijdens de dagexcursie met de "Haagse Vogelaars" waaien deuren van busjes met draaiende motor in de vergrendeling, zwiepen telescopen van de dijk, gaan mutsen weer op en handschoenen aan. Storm, plensbuien, verscholen vogels. Maar wel een record aantal regenbogen.
Wat voor weer het ook is, het Hollandse wad IS die pot met goud.
-
11 Oktober 2011 - 06:24
Ria Van Dijk:
Hoi Caroline. wat een mooi reisverslag.Mooie foto's,ook.Ik heb het met interesse gelezen.hier zie je alleen maar kraaien en duiven.
Groetjes uit Stompwijk. -
11 Oktober 2011 - 07:13
Clasien:
Als ik jou verhalen steeds blijf lezen dan kom ik ook aan een aardige maandlijst!!!!!!!!!!! en daar hoef ik weinig voor te doen.
Ik blij me iedere keer weer verbazen en ben blij dat ik mag meegeniete. Als je dit verhaal geschreven hebt en mijn werk gecorrigeerd dan moet het wel zo zijn dat je de hele nacht je bedje niet gezien hebt. Bedankt voor alles: je verhalen en je hulp.
X Clasien
En een dikke knuffel van Wiljan. -
11 Oktober 2011 - 07:29
Esther:
Wederom weer een erg leuk verslag en ja wat was het prachtig weer he dat weekend. Kan je nu niet meer zeggen. Het is nu echt herfst. Maar ik vind het zweefspel van de vogels nu nog mooier worden. Prachtig hoe ze gebruik maken van de wind.
Liefs -
11 Oktober 2011 - 08:37
Nicolette:
lieve Caroline,
heb je foto`s tot en met de ooievaars inVoorburg bekeken. heb vreselijk gelachen.
Prachtig verslag van Texel heel herkenbaar.
Ja wat was `t een verschil met zaterdag. Ben blij dat iedereen bleef lachen en tevreden was.
liefs Nicolette -
11 Oktober 2011 - 15:22
Dita:
Hallo Caroline
Ik zit weer te genieten van je leuke verslag en prachtige foto"s.
Verbaas me dat er toch steeds weer nieuwe vogelnamen verschijnen!!
Dank voor de tip over de natuurmiddag in Mariahoeve.Hoop er heen te gaan.
Veel liefs en tot ziens -
11 Oktober 2011 - 18:23
Wietze:
Had al gehoord dat je nog de camping op mocht van Jaap; gelukkig toch goedgekomen! ;-) -
11 Oktober 2011 - 19:56
Ruud Van Der Waard:
Hoi Caroline
Dank voor het leuke reisverslag, de foto's en het filmpje.
Groetjes, Ruud.
-
17 Oktober 2011 - 13:04
André En Muriel :
Hoi Caroline,
Die Daurische Klauwier zijn we wel een beetje jaloers op! We hebben trouwens jouw weblog op onze weblog geplaatst. Kunnen nog meer mensen van je goede verhalen en foto's genieten.
Wat is Texel toch altijd weer een fantastisch vogeleiland, er zit altijd wel een bijzondere vogel.
We denken dat we er binnenkort ook maar weer eens naar toe moeten. Helaas moesten we voor de HVB dagexcursie naar Texel afzeggen. Maar dat wist je al. Zijn zondagochtend nog even naar de Oostvaardersplassen gereden, er zat bij de wildroosters ook weer een klapekster, dus 2 klapeksters in 2 dagen. Geprobeerd te fotgraferen, maar zat ver weg. Muriel gaat wel een digiscoopietje op de weblog zetten. Veel lieve groetjes van ons beiden. -
19 Oktober 2011 - 17:17
Lenie Groenewegen:
Hallo Caroline , je hebt weer 'n prachtig weekend beleefd en ik mag met je mee genieten .
Zelf was ik 'n weekje weg met 'n groep naar de Morvan ( Frankrijk ) om te wandelen door de natuur
o.a. veel paddenstoelen gezien . Ook trekkende vogelvluchten en zwevende of op de uitkijk zittende roofvogels . groet , Lenie -
21 Oktober 2011 - 20:06
Mams.:
De fazant die wacht op de nieuwe dag, prachtige foto. Ik hoorde vandaag ganzen hoog in de lucht,
en moest denken aan 'Goede reis' dat riep je als klein meisje als je ganzen hoorde of zag.
Blijf genieten, foto's en mooie verslagen maken. -
11 December 2011 - 20:57
Aad Van Der Ent:
Hallo Caroline.
Leuk verslag van een goed weekend, zowel qua weer ( begin okt. s'middags nog in t-shirt en korte broek op de fiets ) als qua soorten. Jammer dat je de Roze Spreeuw niet hebt gezien, maar die viel ook niet mee. Gelukkig was de Orpheusspotvogel wel prachtig te bewonderen, en zo te lezen is de Daurische Klauwier ook goed gelukt. De foto's zijn mooi.
Het is een beetje een late reactie, maarja beter laat als nooit.
Met vr. groet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
